Ruch to język, którym rozmawiają ze sobą ciało, emocje i rozum. W drugim dniu warsztatów zagłębialiśmy się w fascynujący świat psychomotoryki – dziedziny, która łączy aspekty fizyczne, emocjonalne i poznawcze, ukazując, jak ruch wpływa na nasze samopoczucie, świadomość ciała oraz sposób przeżywania i wyrażania emocji.

Ruch wpływa na działanie naszego ciała w sposób, którego często nie dostrzegamy lub o którym po prostu zapominamy. Każdy gest, każdy krok, każde przemieszczenie w przestrzeni to nie tylko fizyczna czynność – to komunikat z i do naszego mózgu, sygnał, który wpływa na nasze emocje, koncentrację, ogólne samopoczucie czy decyzje, które podejmujemy. 

W działaniach psychomotorycznych skupiamy się na realizacji różnorodnych działań, sekwencjach ruchowych oraz pracy z rekwizytem. Rozwijamy koncentrację, koordynację, jednocześnie wykonując precyzyjne zadanie. Aktywujemy obszary mózgu, które w codziennym życiu często są uśpione. To sprawia, że nasz mózg tworzy nowe połączenia neuronalne, a my stajemy się bardziej świadomi siebie i swoich możliwości.

Dlatego motopedagogika jest tak cenna – integrując ruch, emocje i procesy poznawcze, wspiera holistyczny rozwój człowieka, umożliwiając trwałe zmiany w sposobie postrzegania siebie, relacjach z otoczeniem oraz skuteczności działania w codziennym życiu.

Podczas warsztatów zanurzyliśmy się również w świat ekwilibrystyki i ćwiczeń równoważnych. Praca z balansem to coś więcej niż tylko utrzymanie ciała w pionie – to intensywne doświadczanie własnej koncentracji, koordynacji i wewnętrznej stabilności. W prostych z pozoru zadaniach uczestnicy mieli okazję sprawdzić, jak szybko umysł i ciało muszą ze sobą współpracować, by odzyskać równowagę – dosłownie i w przenośni.

Ekwilibrystyka, wywodząca się z tradycji cyrkowej i sztuki chodzenia po linie, od wieków była formą pracy z ciałem, która rozwija nie tylko sprawność fizyczną, ale i uważność. Dziś techniki te z powodzeniem wykorzystywane są w pedagogice i terapii ruchowej jako narzędzie wspierające rozwój sensomotoryczny, regulację emocji oraz budowanie pewności siebie. To była nie tylko zabawa, ale i głęboka lekcja obecności, odwagi i zaufania – do siebie i do własnych możliwości.

Ostatni, wyjątkowy akcent dnia – kiedy przerwa staje się przestrzenią wspólnego tworzenia

Zawsze przychodzi moment na przerwę – chwilę wytchnienia między intensywnymi warsztatami, czas na regenerację ciała i umysłu. Ale nasi uczestnicy pokazali, że nawet te pozornie zwykłe chwile można wykorzystać w pełni. To, co miało być krótkim odpoczynkiem, zamieniło się w pełne życia, spontaniczne momenty dzielenia się wiedzą, doświadczeniem i… talentami.

W jednej części sali ktoś demonstrował technikę oddechową, obok inna osoba uczyła, jak rozluźnić napięcia w karku. Ktoś inny dzielił się prostymi ćwiczeniami na koncentrację i wyciszenie. Każdy miał coś do zaoferowania – i każdy z otwartością słuchał. To był żywy dowód na to, że każdy z nas ma w sobie zasoby, którymi może wzbogacić innych – wystarczy stworzyć przestrzeń, by mogły się ujawnić.

Kulminacją tego wspólnotowego ducha była… nauka przygotowywania szarlotki!
Nie było to jednak zwykłe pieczenie – to był pełnoprawny warsztat demokratycznego podejmowania decyzji. Drogą głosowania ustalaliśmy składniki, proporcje i technikę wykonania. Jedni kroili jabłka, inni wyrabiali ciasto, ktoś czuwał przy piekarniku – każdy miał swoją rolę i wkład w efekt końcowy. Była to nie tylko kulinarna przygoda, ale i piękna metafora współpracy: różne osoby, różne zadania, jeden wspólny cel.

Szarlotka, którą wspólnie stworzyliśmy, smakowała wyjątkowo – nie tylko dlatego, że była pyszna, ale dlatego, że była „przyprawiona” śmiechem, rozmowami, ciepłem i współdziałaniem. To właśnie w takich chwilach objawia się prawdziwa moc grupy – kiedy nawet zwykła przerwa staje się okazją do budowania więzi i celebrowania bycia razem.

Dzień drugi pokazał nam, że równowaga to nie tylko umiejętność fizyczna – to także sztuka znajdowania balansu między pracą a odpoczynkiem, między skupieniem a zabawą, między indywidualnym rozwojem a budowaniem wspólnoty.
To był dzień pełen ruchu, twórczości, wzajemnej inspiracji i prawdziwego bycia razem – w działaniu, w rozmowie i przy wspólnym stole.

Jutro kolejne wyzwania, kolejne odkrycia… i z pewnością kolejne powody do radości!

Relacja z drugiego dnia międzypokoleniowych warsztatów artystycznych „Moc w działaniu”
Skrzynicki Ośrodek Teatralny, Fundacja Nieprzetartego Szlaku | 20 lipca 2025